Technologie

INIEKCJA KRYSTALICZNA

OPIS TECHNOLOGII

Technologia iniekcji krystalicznej przeznaczona jest do osuszania obiektów budowlanych z wilgoci podciąganej z gruntu. Przy zastosowaniu tej technologii można wytwarzać izolacje przeciwwilgociowe poziome i pionowe od wewnątrz obiektów bez odkopywania murów zewnętrznych. Zwraca się przy tym uwagę, że lokalizacja typu pionowego w ograniczonym stopniu spełnia oczekiwania w przypadku występowania wód naporowych. Omawianą niżej technologię można stosować do osuszania obiektów bez względu na rodzaj użytego materiału do budowy murów (cegła, piaskowiec, wapń, beton, itp.) i bez względu na ich grubość oraz stopień zawilgocenia i zasolenia.

W przeciwieństwie do wszystkich innych znanych technologii osuszania murów iniekcja krystaliczna daje tym lepsze efekty osuszania, im bardziej zawilgocone są mury. Nie jest więc wymagane wstępne osuszanie murów w strefie planowanej iniekcji, tak jak ma to miejsce w innych znanych technologiach osuszania. Wprost przeciwnie, przed iniekcją strefę muru dodatkowo nawilża się aby uzyskać korzystne warunki do dyfuzji składników jonowych mieszaniny iniekcyjnej tworzącej izolację. Utworzona blokada przeciwwilgociowa jest absolutnie ekologiczna, ma wielopokoleniową trwałość i nie powoduje osłabienia muru w strefie iniekcji w czasie wieloletniego funkcjonowania.

Nie stwierdza się przy tym pulweryzacji spoiwa murów, charakterystycznej przy oddziaływaniu rozpuszczalników organicznych zawartych w płynach iniekcyjnych innych technologii typu hydrofobowego.
Technologia iniekcji krystalicznej jest praktycznym rozwinięciem prac naukowych Ivo Prigogine'a, profesora Uniwersytetu Brukselskiego, odnoszących się do zjawisk samoorganizacji kryształów w warunkach dalekich od równowagi termodynamicznej. Za termodynamiczne uzasadnienie tego zjawiska w postaci uogólnionego równania matematycznego prof. I. Prigogine otrzymał w 1976r. nagrodę Nobla.
W niniejszej technologii w 1987r. po raz pierwszy wykorzystano w skali technicznej zjawisko, które do tego czasu było jedynie przewidywane w symulacjach komputerowych równania 1. Prigogine'a przeprowadzonych w Indiana University w USA.

Utworzona w ten sposób struktura krystaliczna -w ciałach kapilarno-porowatych jest podobna do wąskoszczelinowych pierścieni, które można praktycznie spotkać w naturze w systemach geologicznych.

Przeciwwilgociową izolację poziomą metodą iniekcji krystalicznej wykonuje się w następujący sposób:
1. Wiercenie otworów iniekcyjnych w murze dokonuje się w jednej linii na wybranym poziomie, równolegle do poziomu posadzki w podpiwniczeniu lub przyziemiu. Otwory o średnicy 20 mm + 3 mm wykonuje się przy użyciu młotów udarowo-obrotowych w odstępach co 10 - 15 cm w zależności od stanu  zasolenia  murów.  Jeżeli  zasolenie  murów jest większe  niż  0,5% masowych lub gdy nie wykonuje się pomiarów zasolenia należy wykonać otwory iniekcyjne co 10 cm. W przypadku minimalnego zasolenia (znacznie poniżej  0,3%)  otwory iniekcyjne można wiercić co  15  cm.  Stwierdzono bowiem, że podobnie jak w innych technologiach zasolenie murów wpływa na zmniejszenie promienia penetracji iniektu. Otwory iniekcyjne wierci się na głębokość grubości muru minus 5-10 cm oraz pod kątem 15° - 30° do poziomu. Przy  większych  grubościach  murów powyżej  83  cm   otwory  wierci  się obustronnie na tym samym poziomie.
2. Przygotowane otwory iniekcyjne według punktu l nawilża się przed wprowadzeniem środka iniekcyjnego wodą poprzez skierowanie do otworu strumienia wody około 0,5 litra, który poza nawilżeniem wypłukuje z otworów zwiercinę stanowiącą przeszkodę w penetracji środka iniekcyjnego. Wodę do otworów   można   skierować   z   urządzenia   iniekcyjnego   pod   ciśnieniem grawitacyjnym.
3. W przygotowane otwory iniekcyjne według punktów l i 2 wprowadza się grawitacyjnie - po około 30 minutach od nawilżenia - przygotowany świeżo środek  iniekcyjny,   składający się  z  cementu portlandzkiego,   aktywatora krzemianowego i wody w odpowiednich proporcjach wagowych (8 : l : 4). Mieszanina   ta   w    czasie   iniekcji   powinna   mieć   konsystencję    łatwo samopoziomującą w naczyniu i łatwo wylewającą się z naczynia przez otwór o średnicy 2  cm.  Ilość  wprowadzonego grawitacyjnie środka  iniekcyjnego równa się objętościowo pojemności otworu iniekcyjnego. Nadmienia się, że środek iniekcyjny w tej technologii jest jednocześnie środkiem zaślepiającym otwory. Otwory po iniekcji można dodatkowo zaślepić przy wylocie otworu przy użyciu szpachelki tym samym środkiem  iniekcyjnym lecz o gęstszej konsystencji. Czynność ta zwiększa estetykę lica muru w strefie iniekcji.
4. Mieszaninę iniekcyjną przygotowuje się bezpośrednio przed jej użyciem i należy ją zastosować w czasie do 30 minut od czasu dodania wody do składników mieszanki.

Przeciwwilgociową izolację pionową wykonuje się w następujący sposób:

Otwory iniekcyjne wierci się w identyczny sposób jak w przypadku izolacji poziomej, natomiast różnica polega na rozmieszczeniu otworów na płaszczyźnie izolowanej ściany od środka budynku.
Płaszczyznę muru zewnętrznego nawierca się siatką otworów iniekcyjnych w odległościach w  rzędzie i pionie co 20 cm.   W wyjątkowych warunkach zasolenia muru należy wiercić w odstępach co 15 cm. Pozostałe czynności są identyczne jak podczas izolacji poziomej tą metodą.

Składniki mieszanki iniekcyjnej - cement portlandzki i woda - mają odpowiednie normy państwowe, natomiast aktywator krzemianowy, składający się z polimerficznych form krzemianu i polikrzemianu sodowego nie występuje w wolnym obrocie towarowym i nie można go otrzymać kupując jego składniki w handlu.
Aktywator krzemianowy do mieszaniny iniekcyjnej przygotowuje wyłącznie autor patentu iniekcji krystalicznej i dostarcza go licencjobiorcom technologii po uprzednim zamówieniu oraz w ilościach potrzebnych do realizacji robót. Przygotowanie samego aktywatora do użycia odbywa się przez licencjobiorcę poza terenem budowy w specjalnych warunkach określonych poufnymi przepisami przez licencjodawcę, załączonymi do umowy licencyjnej. Sposób przygotowania aktywatora do użycia wyłączony jest z kontroli inspektora nadzoru budowy.
Licencjobiorca nie ma uprawnienia do udostępniania wiedzy na temat osobom trzecim.

Skład samego aktywatora jest uzależniony od rodzaju materiału osuszanego muru oraz jego zasolenia. Informacji na ten temat udziela licencjodawcy (producentowi aktywatora) bezpośrednio sam licencjobiorca (wykonawca). Na tej podstawie przygotowywany jest aktywator posiadający aprobatę materiałową licencjodawcy (rozporządzenie Ministra GP i Budownictwa z dnia 19.12.1994 r. rozdz. 398 - Dz.U. z 1995 r. nr 10 poz. 47).

Firmy stosujące technologię iniekcji krystalicznej na podstawie udzielonej licencji udzielają długoletniej gwarancji skuteczności blokady przeciwwilgociowej .

W okresie od lipca 1987 r. do grudnia 2010 r. zostało osuszonych w kraju i za granicą ponad dwadzieścia tysięcy obiektów budowlanych zawilgoconych na skutek kapilarnego podciągania wody z gruntu. Wśród nich znajdują się obiekty o najwyższej randze zabytkowej. Omówiona technologia posiada atest Państwowego Zakładu Higieny nr HK/B/1308/01/2007 z dnia 7.09.2007 r.
do stosowania w budownictwie bez ograniczeń higienicznych .



Przedstawiona wyżej technologia iniekcji krystalicznej została w latach 1993 - 2010 nagrodzona wieloma wyróżnieniami i medalami na światowych i krajowych wystawach wynalazczości oraz przez zainteresowane jej stosowaniem organy i instytucje.

dr inż. Wojciech Nawrot

WAT Warszawa WACETOB

English | Deutsch